Het meten van de impulsresponsie van microfoons is cruciaal om hun temporele eigenschappen te begrijpen. Hierover wordt door de fabrikanten weinig informatie verstrekt, met als argumenten dat dit moeilijk te meten is en dat de microfoon gemakkelijk overstuurd wordt. Beide bezwaren zouden omzeild kunnen worden door het gebruik van witte ruis met een Gaussische kansverdeling en de kruiscorrelatietechniek. Omdat dan een luidspreker gebruikt moet worden, is een majeur struikelblok de deconvolutie van de verkregen impulsresponsie. Deze studie laat zien dat decon-volutie haalbaar is bij gebruik van een gemeten impulsresponsie van de luidspreker en de impulsresponsie van een gemodelleerde (en dus in detail bekende) microfoon, zelfs als de impulsresponsie van de luidspreker significant breder is dan van de microfoon.
Het tweede gedeelte van de haalbaarheidsstudie omvat een Monte Carlo simulatie van de eigenlijke meetprocedure, inclusief de witte ruis met een Gaussische kansverdeling. Het uitstu-ringssignaal is geverifieerd om te controleren of dit voldoet aan de vereisten voor deze toepassing. De belangrijkste conclusie is dat deze techniek haalbaar is voor het bepalen van de impulsresponsie van microfoons, maar de resultaten tonen enige kleine imperfecties, welke verminderd kunnen worden door hetzelfde ruissignaal te gebruiken voor het bepalen van de impulsresponsie van de luidspreker. De voornaamste conclusie van beide delen is dat het meten van de microfoon impulsresponsie haalbaar is zonder speciale apparatuur en dat er geen reden voor fabrikanten is om deze informatie weg te houden van gebruikers.
